canselimmmmn ropörtajı (muhakkak okuyuNnnnn!!!!!!!!!!!!!!!!)

Misafir

<BLOCKQUOTE>Eylem Eraydın: Fransa'da ki yaşamınızdan biraz bahseder
misiniz? Aileniz neden bu ülkeye gitti?

Cansel Elçin: 9 yaşında ailemle birlikte Tire'den Paris'e gittik. Babam terziydi ve orda yapmak istiyordu işini. Genelde Avrupalı Türklerin düşündüğü gibi para kazanıp geri dönecektik. Ailem de tüm Avrupalı Türkler gibi farklı düşünceler ve hayallerle Anadolu'dan Avrupa'ya göç etti. Aradan yıllar geçti, ülkemize geri dönmek istediler denediler ama başarısız oldular bir çok aile gibi. Çünkü bizim gibi Avrupa'da yaşayan Türkler, zamanla oradaki ekonomik güce ve çalışma hayatına alışıyor ancak kendi ülkesini de asla unutmuyor. Bu durum, onları Türkiye'de yaşayanlardan daha Türk ve ülkelerine daha bağlı hale getiriyor.
Eylem Eraydın: Fransa'da ki hayatınız nasıldı ve bu oyunculuk serüveni nasıl başladı?
Cansel Elçin: Ailem tekstil işi ile uğraşıyordu. Türkiye'den çeşitli ürünleri Fransa'ya getirip satıyorduk. Ailemin ticaret hayatından dolayı üniversitede ekonomi ve sosyal bilimler okudum ve bir süre ailemle birlikte çalıştım. Ama mutlu değildim kendimde bir boşluk hissediyordum, iş dünyası beni tatmin etmemişti ve 24 yaşındayken iş sonrası akşamları tiyatro kurslarına gitmeye başladım. Tiyatroyu bir hobi olarak görüyordum ve mutlu oluyordum. Sonra bir arkadaşımla birbirimize söz verdik, her gün mutlaka bir tiyatro oyunu okuyup tiyatro hakkında bir şeyler öğreneceğiz diye.

Cansel Elçin yaşı tutmadığı için konservatura gidememiş ve Fransa'nın önemli tiyatro okullarından Ecole Florent'e devam etmişti. O dönemde okulda kendisinden başka Türk oyuncu adayı da yokmuş. Daha sonra da ünlü Amerikan actor's stüdyolarını kuran Lee Srasberg'in oğlu John Strasberg ve Jack Garfein'den oyunculuk dersleri almış. O dönemi genç oyuncu şöyle anlatıyor.

"Önceleri televizyon kanallarında Türklerin yer aldığı dizilerde dublaj yapmam için beni çağırıyorlardı. Ve zamanla çeşitli tiyatro oyunları, diziler ve reklam filmlerinde oynamaya başladım. Bu arada yazıp yönetmenliğini yaptığım 'Papillon' adlı kısa bir film yaptım. Böylece o dünyanın içine girdim. Ailemde sanatla uğraşan biri yoktu yani bize uzak bir şeydi. Ancak ailem beni özgür bıraktı ve hep destekledi."
E.E.: Avrupa'da yaşayan Türkler genelde ticaretle uğraşıyor ve o ailelerin çocuklarıda aile mesleğine devam ediyor, siz bunu yapmadınız. Ve çok zor bir şey seçerek bir Türk olarak Avrupa'da sanatla uğraştığınız. Yaşadığınız zorluklar oldu mu bu konuda?
C.E.: Açıkçası çok zorlanmadım. Hiç ırkçılık yaşamadım. Çünkü Fransa'da ki Türklerin durumu Almanya ve İngiltere'de ki Türklere göre daha farklı. Fransa daha Türkleri tanımıyor. Evet bir Fransız değildim ama hep Fransız karakterleri oynadım. Farklı ismimden dolayı nereden geldin diye soruyorlardı sadece.
E.E.:Yer aldığınız 2 televizyon dizisi de Türkiye'nin çok önemli dönemlerini anlatan yapımlar. Bu durum bir tesadüf mü?
C.E.:Tesadüf değil, benim canlandıracağım karakterlerin öncelikle beni heyecanlandırması gerekir. Önce ******'ün yüzbaşısını oynamak, arkasından Türkiye'nin karanlık ve ihtilal dönemlerinin anlatıldığı Hatırla Sevgili'de bir savcının avukat oğlunu canlandırmak benim için çok önemli ve heyecan verici.
E.E.:Artık Türkiye'de yaşıyorsunuz.Ülkenize geri döndünüz.Uzun süre yurtdışında yaşadıktan sonra ülkenize gelmek nasıl bir duygu, ikilemler ve sorunlar yaşadınız mı.?
C.E.:Beni burda çabuk benimsediler. Fransa'da kaldığım dönemlerde her yıl 2 kez Türkiye'ye gelmeme rağmen ülkemi uzaktan tanıyordum. Ama anladım ki kendimi burda daha rahat ve mutlu hissediyorum. Burda insan ilişkileri, arkadaşlıklar çok daha samimi ve güzel. Önce çalışmak için geldim, sonra burda evim oldu. Yerleştikçe burayı daha çok sevdim. İnsanın evi çalıştığı yerdir. Ama her an inandığım bir teklif gelebilir ve dünyanın bir ucuna gidebilirim. Bence bir oyuncu dünyanın her yerinde çalışmalı ve 5 saniye içinde herşeyini bırakıp, başka bir ülkeye giderek işini yapabilmeli.
E.E.:Fransa'da oyunculuk yapmış biri olarak Türkiye'deki sinema, tiyatro ve televizyon dünyasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
C.E.:Fransa'da gelişmiş, katı ve güçlü bir sinema piyasası var. Oysa Türkiye de yapılacak çok şey var daha. Sinema adına çok güzel ve önemli işler yapılıyor son zamanlarda. Türkiye oyuncular ve hikayeler açısından çok daha zengin.Ve burda insanlar sadece para için çalışmıyorlar, yaptıkları işlerden gurur duyuyorlar bu çok önemli.
E.E.:Sinema, tiyatro ve televizyon, sizin için öncelik hangisinde?
C.E.: Tiyatro diğerlerinden daha farklı ama yapmak çok zor. Daha fazla emek isteyen bir şey. İnsanları tiyatroya getirmek zor. Oysa televizyon ve sinemada izleyiciye daha kolay ulaşıyorsunuz. Tiyatro her zaman daha önemli, çünkü bir oyuncunun kendini yenileyebildiği tek yer sahnedir. Bu çok ayrı bir şey.
E.E.:Gelecekteki planlarınız nelerdir?
C.E.ünyanın her yerinde işimi başarıyla yapmak isterim. Özellikle İngiltere'de bir tiyatro oyununda yer almak istiyorum. Çünkü İngiltere tiyatro konusunda çok zengin ve ayrı bir yere sahip. İngiliz tiyatrosunu ve oyuncularını çok beğeniyorum. Türkiye'de ise bir komedi tiyatrosunda yer almak beni çok mutlu eder.

</BLOCKQUOTE>

Misafir

paylaşımına sağlık arkadaşım da....hep böyle paylaşımlar yapsan keşke